کد مطلب:125245 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:273

در ولادت و مدح امام مجتبی
نام نیكویش حسن،...



ماه ما در نیمه ی ماه خدا پیدا شده

بنگرش ماه خدا روشن ز ماه ما شده



گشته در این ماه یك ماه مبارك تابناك

زین سبب ماه مبارك ماه بی همتا شده



آفتاب و ماه از نور جمالش مستتر

قامت چرخ از قیام قامت او تا شده



روح و ریحان محمد، سرو بستان علی

زینت آغوش ناز زهره ی زهرا شده



سبط اكبر، سرور جمع جوانان بهشت

كز ازل فرمان فرمانداریش امضا شده



خسرو شیرین زبان و شهد لب شكر سخن

نوبر و نوشین روان و نو گل و زیبا شده





[ صفحه 141]





نام نیكویش حسن، خلقش حسن، خویش حسن

حسن سر تا سر ز پا تا سر ز سر تا پا شده



آنچه خوبان جهان دارند از حسن جمال

جمله در وجه حسن بر وجه احسن جا شده



مجمع اسماء حسنی را كه «فدعوه بها» است

مظهر نص «له الاسماء و الحسنی» شده



لمعه ای از پرتو روی نكویش «والضحی»

تار مویش لام «و اللیل اذا یغشی» شده



از نگاه چشم مستش حور حیران در قصور

قهرمان «یعمل الجعر و ما یحفی» شده



بر دم عیسی دمیده تا مسیحادم شده

دست موسی را گرفته تا ید بیضا شده



همچو جدش مصطفی پیشانی نورانیش

نقش نور «سبح اسم ربك الاعلی» شده



همچو بابش مرتضی چون ماه در شبهای تار

نور بخش بی چراغان شب یلدا شده



طاق ابروی خمش بر آن خم ابرو قسم

در ره معراج ما چون مسجد الاقصی شده



نسل پاك احمد و حیدر حسین است و حسن

این دو دریا بار دیگر باز یك دریا شده



جای پیغمبر حسن، جای علی باشد حسین

زین دو نور انوار نیكان جهان انشا شده



هر كه در حسن حسن حسن خداوندی ندید

روز دید از دیدن دادار نابینا شده



فكرت خراسانی



[ صفحه 142]